Terapia czaszkowo-krzyżowa (cranio-sacralna) jest rozgałęzieniem klasycznej osteopatii. Chociaż w Polsce stosuje się ją od niedawna, na świecie narodziła się już w pierwszej połowie XX wieku.
Terapia czaszkowo-krzyżowa jest pracą na rytmie płynu, który z samej góry – z systemu opony twardej – transportowany jest do wszystkich komórek naszego ciała. Właśnie z tego powodu o terapii cranio-sacralnej mówi się w kontekście terapii całego organizmu, nie tylko czaszki. Czaszka gromadzi wszystkie napięcia, które „spływają” z różnych miejsc ludzkiego ciała.
Tak jak oddychanie i bicie serca, rytm cranio-sacralny można wyczuć na całym ciele (przypomnijmy, że rytmy te nie pokrywają się). Odpowiednio układając dłonie na wybranym obszarze, jesteśmy w stanie wyczuć zakłócenia rytmu czaszkowo-krzyżowego, znaleźć zmiany funkcjonalne i chorobowe w organizmie człowieka, a następnie spowodować zwolnienie lub przyspieszenie rytmu w celu normalizacji jego pracy.
Cele terapii czaszkowo – krzyżowej:
- normalizacja obiegu płynu mózgowo-rdzeniowego,
- ocena, czy w szwach nie występują jakieś wady, oraz przywrócenie ruchomości kości czaszki,
- poprawa mobilności i kondycji ośrodkowego układu nerwowego (na układ nerwowy mocno wpływają napięcia struktur łącznotkankowych znajdujących się w głowie),
- rozluźnianie powięzi, które wraz z więzadłami tworzą łańcuch kinematyczny.
Wskazania:
- bóle głowy i nawracające migreny,
- bóle kręgosłupa,
- bóle niewiadomego pochodzenia,
- nadpobudliwość u dzieci,
- nocne moczenie u dzieci,
- zaburzenia koncentracji u dzieci i dorosłych,
- zaburzenia snu,
- zaburzenia takie jak: dysleksje, tiki, jąkanie się,
- autyzm,
- zgrzytanie zębami i wady zgryzu,
- bóle i napięcia w stawie żuchwowo – skroniowym,